Dublörün Dilemması, Murat Menteş

“Canımın içi böyle şeyler yalnızca romanlarda olur.”

Laf ebesi,hazır cevap karakterimiz bizi maceradan maceraya sürüklüyor. Dahiyane iş fikirleri olan kahramanımız avcıyken av oluyor ve macerasının içinde sürükleniyor. Böyle yazınca sıkı bir macera kitabı gibi gözükmüş olabilir,hayır hayır daha çok kelime oyunu ve laf ebeliği arasında yaşanan maceramsı var. Akıcı,keyfili bir roman. Kahramanlarımızın ilginç isimleri (Nuh Tufan,İbrahim Kurban, Umur Samaz) ilginç söz öbekleri(astro-moron, asfalt ağlayan adam) ilginç işler kitabı heyecanlı ve akıcı hale getiriyor.

Dilemma; sözlükte ikilem olarak geçiyor. Dublörün yaşayacağı ikilemin yanında Dilemma, kahramanımız için başka bir anlam da taşıyor.Kitabın sonu konusunda kararsızım, sanki biraz yavan kalmış daha ilginç bir şeyler beklerdim. Belki de yazar bu beklentiyi boşa çıkararak asıl ilginçliği böyle yapmıştır kim bilir ?

Kitapta da bahsedilen Afili filintalar, bir şeyler ararken tesadüfen karşıma çıkmıştı.Murat Menteş’in burada yazdığını çok sonra fark ettim. Tol’un yazarı Murat Uyurkulak’ta Afili filintaymış. Uyurkulak küfürlü yazma konusunda ne kadar eli açıksa,Menteş’te bir o kadar kapalı davranmış. İtinayla kelimeleri noktalarla tamamlamış. Aynı potadaymış gibi duran iki yazarın küçük bir farkı olarak ekledim aklıma.

Gayet öznel, subjektif bir bakış açısıyla diyorum ki yeni yazarlarda bir Sabahattin Ali,Yusuf Atılgan,Bilge Karasu yok. Değişen zamanla birlikte değişen edebiyat olsa gerek. Ama seviyorum bu tür edebiyatı da. Hayatımızda farklı renklere her zaman yer olmalı.

Kitaptan;

Dostlarımız; biz caddenin kenarında alevler içinde yanarken, karşımıza geçip üstümüze işemeye üşünen kimselerdir.

Vahim bir durumla kötü bir espri arasında kaldığında kötü espriyi tercih edenlerdendi. Kahkahayı koyverdi.

Hiçbir aşkta umuda yer, sebebe lüzum yoktur.

Suçumu kopyalayacağına pişmanlığımı paylaş.

Ve yanağımı öpüyor. –Bir gözlük almalısın Geronimo

                              - Neden ?
                             - Her defasında dudaklarımı ıskalıyorsun.

Mark Twain der ki: “Cennet ve cehennem hakkında ileri geri konuşmam, çünkü her ikisinde de dostlarım var.”