15 Eylül 2010 Çarşamba

Biz Nereye....

Bıktım bu yarışlardan,kapışmalardan.

İlerleyen teknoloji,popüler kültür,imkanların sınırsızlığı,kolaylık,rahatlık.Bunlar günümüz dünyasının nimetleri.Ama rahatlığının yanında da farkında olabildiğimiz,olamadığımız yan etkileri var.En basiti facebook.İnşallah en kısa zamanda kapatırlar :) Sabah kendimi birden hırsıma kurban giderken buldum.Gözümü kazanma hırsı bürümüştü,en iyi ben olmalıydım.O oyunda diğerinin önüne geçmeliydim.Nasıl olur da beni geçerdi.
Bahsettiğim facebooktaki oyunlardan biri.İlk başta keyifli geliyor insana,zaman öldürmek için birebir.Ama bir yandan da diğer arkadaşlarının puanlarını görüyorsun.Alt sıralamalarda olmak istemiyorsun.Her gün girip oynuyorsun.Derken 2.sıraya yerleştim ,gözümü 1.ye diktim.Ama bu oyun daha da bağımlı yapmak için galiba sürekli yeni oyuncular bulmanı istiyor.Kabul etmeyenler olduğu için yeterli sayıya ulaşamadım.ama içim rahattı ne de olsa 2.ydim.Ama sabah baktım ki 3.olmuşum.Hımm nasıl olur da o beni geçerdi.Yemedim içmedim oyuncu arayışına girdim.Hızımı alamadım sahte profiller oluşturmaya başladım.Sonra vazgeçtim.Bu ne hırs dedim.Alt tarafı zaman öldürücü bir oyun.

Bu ve bunun gibi bir sürü kötü özellik giriyor hayatımıza.Sürekli açık veya gizli yarış içindeyiz.En güzel olayım,en iyi ,en akıllı olayım,en çok benim arkadaşım olsun.

Bir adım gerisinde durmaya çalışsam da zaman zaman tam ortasında buluyorum kendimi bu girdabın.

Bir örnekte eleştirel olmak,farkında mısınız.Artık daha çok eleştirel olduk.Neden? Çünkü tv de genelde programlar eleştiri üzerine.En güzel örmek yemekteyiz programı.Çatur çutur bütün yemekler (nimetler) eleştiriliyor.Biz de izleye izleye annemizin bir zamanlar tadından yemeye doyamadığımız yemeklerini ufak ufak eleştirmeye başlıyoruz.Misafir olduğumuzda ev sahibini eleştiriyoruz.Moda programlarından sonra arkadaşlarımızın,hatta sokakta gördüğümüz hiç tanımadığımız insanların kıyafetlerini eleştriyoruz.
Çünkü eleştirmek en kolayı,en zevklisi.Hayatında bir tencere yemek pişirmemiş birinin yemek eleştirmesi ne rahattır değil mi?

İşin özü; artık herşeyimiz var,herşey parmaklarımızın ucunda ama her seçim bir diğerini kaybediştir.Rahatlığı,özgürlüğü seçtik seçtirildik ama ruhumuzu,sevgimizi,saygımızı kaybetme noktasına geldik.

Yaşasın en sonuncu olmak,başarısız olmak,kötü güyünmek,kötü yemek yapmak,hırslarından sıyrılmak.

Hiç yorum yok: