Huzur

Ne kadar mustarip olursanız olun, güneş bu ıstırabın arasından er geç bir çatlak buluyor, oradan altın bir ejder gibi kayıyor. Sizi iç mahzeninizden çıkarıyor, bir yığın imkanı bir masal gibi anlatıyor. Sanki – Bana inan, ben her mucizenin kaynağıyım, herşey elimden gelir; toprağı altın yaparım. Ölüleri saçlarından tutup silker, uykularından uyandırırım. Düşünceleri bal gibi eritir, kendi cevherime benzetirim. Ben hayatın efendisiyim. Bulunduğum yerde yeis ve hüzün olamaz. Ben şarabın neşesi ve balın tadıyım- diyordu. Ve bu nasihatı dinleyen hayat, her üzüntünün üstünde cıvıl cıvıl ötüyordu.

Huzur,Ahmet Hamdi Tanpınar