Amak-ı Hayal, Filibeli Ahmed Hilmi

Kuyucaklı Yusuf'u okurken karşılaştım bu isimle Amak-ı Hayal,ve ne tesadüf ki tam da romanı bitirdiğim günün ertesinde kitapçıda birden gözüme ilişti bu kitap. Ve hemen aldım.

Kitap hakkında yazılanlara baktığımda çok etkilendim, tekrar tekrar okudum denilse de nedense beni o kadar etkilemedi. Belki de daha önce bu tür kitaplar okuduğum için belki de anlamam için daha yüksek seviyelerde olmam gerektiği içindir.

Beni en çok etkileyen bölüm karıncaların hikâyesinin anlatıldığı bölüm oldu. Bölüm birkaç sayfadan oluşuyor özet geçersem, kahramanımız yine rüyaya dalar ve kendini şehzade karınca olarak bulur. Ama aynı zamanda insani özelliklerde göstermektedir.

Bir gün hocalarından biri ondan yardım ister.

- Ey  şehzadem ! Bildiğiniz üzere şehrimizin kuzeyinde bulunan sert ve çorak arazide tuhaf tabiat olayları oluyor. Bir lise öğrencisine bu sene yaptırdığımız ilmi gezintiler neticesinde elimize ulaşan raporlardan, alimlerimizin bir türlü çözemediği hava olayının yeniden başladığını ve her gün düzenli olarak tekrarlandığını öğrenmiş bulunuyoruz.

 Bu yerde, güneş tüm şiddetiyle parlarken birdenbire gökyüzünü kalın bulutlar kaplıyor. Bunu duymuş olmalısınız. Bu bulutlar belli zamanlarda tekrar yok oluyor. Siz de biliyorsunuz ki bu tür tabiat olayları akıl ve mantıkla çözülemez. Deney ve gözlem yapılması gerekir. Geçmişte çözülemeyen bir sürü tabiat olayı bugün çözülmüş durumda. Fakat bu acayip hava olayını bugüne kadar çözen olmadı. Bugün büyük bir hocamız konferans verecek. Eğer müsaitseniz birlikte gidelim.

 Büyük bir kalabalıkla, bu acayip araziye doğru yola çıktık.

Bu yere karınca gözüyle baktığımda, burasının gerçekten hakkında konferanslar verilecek kadar acayip bir yapıya sahip olduğunu gördüm. Fakat insan gözüyle baktığım zaman burasının, iki yanında büyük mağazalar bulunan, Napoli taşlarıyla döşenmiş geniş bir cadde olduğunu gördüm. Bu iki durum arasındaki korkunç farkı düşünüyordum ki tabiatçı bir alim bu garip arazi hakkında konferans vermeye başladı.

-Efendiler ! Burada en çok dikkat çeken şey bu odacıkların şekli ve aralarındaki kanalların düzenidir. Odacıklar yaklaşık olarak düz, kanallar ise mümkün denilecek kadar düzgün çizgilerle dolu. Bu düzenliliğin sebebini alimler bir türlü çözemiyor. Buradakine benzer şeyler tabiatta yoktur ve olamaz.

 Konferansın en tatlı yerine gelinmişti ki , yüzbinlerce dinleyici arasından birdenbire bir çığlık koptu. Gökyüzünün açık olmasına rağmen, yağmurla kıyas edilmesi mümkün olmayan müthiş bir sıcak sel binlerce karıncayı sürüklemeye başladı. Kimileri sele kapılıp sürükleniyor, kimileri kaçmaya çalışıyordu. Ben bir dakikalık bir panikten sonra bu garip sel tufanının sebebini anlamak istedim. O sırada damlalar ara ara düşmeye devam ediyordu. Bu müthiş olaya insan gözüyle bakınca, gülmekten ve hayret etmekten kendimi alamadım.

 Garip arazi denilen bu caddede, bir kaldırımın kenarında bulunuyorduk. Bulunduğumuz yerde bir at arabası durmuş; arabacı uyuyor, hayvanlar ise boyunlarına asılı torbadan yem yiyordu. Hayvanların ikisi de sanki anlaşmışlar gibi birden işmeye başlamışlardı. Zavallı karıncaları helak eden sel, bu hayvanların sidiğinden başka bir şey değildi.

 Bütün karıncalar ümitsizlik ve üzüntü içinde benim cesedimle meşgul oluyorlardı. Zira ben de ölenler arasındaydım. Alimler ise garip arazide meydana gelen sel tufanının sebeplerini araştırıyorlardı. Sonunda büyük bir tabiat alimi, kütüphanesindeki bir eserde bunun sebebini buldu. Bu eserde şöyle yazıyordu: “Garip arazide öyle güçlü bir elektriklenme var ki, bazen birdenbire bu elektriklenme şiddetleniyor ve havanın yoğunlaşmasına sebep oluyor. Böylece bulutlardan acayip bir sel boşalıyor.”

 Bu açıklamayı duıyduğum zaman, gözümün önüne yem yiyen yorgun beygilerin işemeleri geldi ve kahkahalar atmaktan kendimi alamadım. Hemen arkasından da uyandım.

O sırada Aynalı’yı gördüm. Bir yandan gülüyor, bir yandan garip bir oyun oynuyor. Hem de mırıldanıyordu.

     Güneş yanar, âlem döner

     Birgün gelir hepsi söner

     Ey sahib-i ilm-ü hüner

     Bilir misin sebebi kim?

     Ne gelen var, ne giden var

     Ne solan var, ne biten var

     Ne gül var, ne diken var

     Bilir misin, sebebi kim?

     Her zerre ferd yoktur eşi

     Acep bunlar kimin işi

     Ey kendini bilmez kişi

     Bilir misin sebebi kim?

    Haktır desen mânâsı ne?

    Sebep midir bir kelime

    Soruyorum sana yine

    Bilir misin sebebi kim?