15 Ağustos 2010 Pazar

Ketum

Karşında öyle boynu bükük,mahsun oturan,belli ki bir derdi olan arkadaşın sana bir şey anlatmıyorsa onun için ne yapabilirsin.Söyleyim kocaman bir hiçbirşey.Derdine derman olamasam bile anlatmakla için biraz rahatlamaz mı? Evet RAHATLAR. Ama nedense bazı insanlar hayatlarını anlatmakta bana göre oldukça anlamsız derecede ketumlar.Tamam herşeyi anlat demiyorum,insanın kendine sakladığı bir şeyleri olması gerektiğini öğrendim artık ama biraz dök içini,azıcık rahatla,ucundan kıyısından anlat be arkadaş.
Yoksa banane,özellikle ilgilenmiyorum bu durumla,merak edicek başka şeyler var benim için.Benimkisi sadece üstündeki yükten az da olsa kurtulmanı istemek.Ama bu türler hep böyledir,kafi sayıda bu türden arkadaşım var.Anlatmazlar arkadaş anlatmazlar.
İlk zamanlar çaresizce sıkıştırırdım onları,ne oldu neyin var neden üzgünsün der,anlatmıyorlar diye çok üzülürdüm.Artık umrumda değil pozisyonuna aldım kendimi.Anlatırsa dinler,yardımcı olmaya çalışırım.Anlatmazsa keyfi bilir der geçerim.
Dert paylaştıkça azalır,sevinç paylaştıkça çoğalır demişler arkadaş.

Hiç yorum yok: