10 Ekim 2010 Pazar

Sabah sabah hem de bir pazartesi sabahı "seni de sohbetini de özledim " yazan bir mail okumaktan daha güzel ne olabilir? Özlenen,sevilen olmak insanın en büyük psikolojik ihtiyaçlarından biridir.İnsanız ve sevmeye,sevilmeye muhtacız.Muhtaçlık acizlik demek değildir,çok güçlü ama bir o kadar da narin ve yalnızız demek oluyor.Çok güçlü,başarılı,zengin olabiliriz ama özleyen,seven,birşeyler anlatırken gözümüzün içine bakan bir arkadaşımız yoksa yalnız ama çok yalnızız demektir.

Zaman zaman aslında bu aralar genellikle arkadaşlarımın davranışlarını sorgular oldum.Gerçek ve sahte duyguları ayırmaya çalışır oldum.Ama çok yorucu bir şey,gücüm yetmiyor buna.Her sıradan insanın yaptığı gibi akışına bırakır oldum.Sorgulamaktan ziyade zaman geçirmeye çalışıyorum onlarla.İki dakika önce tanışılan bir insana bile canım denilen bir sosyal dünyada gerçek samimiyeti ayırmak çok zor olsa gerek.

Hiç yorum yok: