15 Mart 2011 Salı

Elimdeki kitap Firarperest,Elif Şafak'ın son kitabı. Kitaptan alıntıları daha sonra yazarım,kitapta geçen ve bugünkü yaşantımla kesişen bir kısım var. Kadının kadını çekememezliği... Bu çekememezlik edebiyat dünyasına da yansımış. Örneğin Halide Edip Adıvar,diğer kadın yazarları kabul etmemiş onları ötekileştirmiş.Elbette yabancı edebiyat dünyasında da aynı şeyler yaşanmş.

Benim edebiyatla uzaktan yakından ilişkim yoktur,ama kadınlarla derinden,birinci dereden ilişkilerim var elbette.

Karşımdakini inceliyorum bir süredir.Çekememezlik doğru tanım olmaz sanırım ama aramızda bir şeyler var orası kesin. İnsanın canını en çok yakan da yıllardır can ciğer kuzu sarması olan birini görmemezlikten gelmek,onu yalnız bırakmaya çalışmak. Anlaşılan dostluk uzun zamanda oluşup,kısa zamanda yıkılan paramparça olan bir şey. Ya da dostluk sanılanlar...

İnsan ne garip mahlukat.Onu gözünden bile sakınıp,dostum derken bir gün incir çekirdeğini bile doldurmazken olanlar onu kanlı bıçaklı görmek... Duygulara güven yok dostlar. İnsan bu beşerde şaşarda.Yanlışta yapar elbette,hatta sana yanlış gelen onun doğrusu bile olabilir. E o zaman oldu da bitti, hadi bakalım sen artık benim düşmanımsın denilebiliyorsa vay halimize. Neye inanıp kime güveneceğiz. Sürekli alttan alıp yapmacık gülüşler mi atacağız ?

Konuyla ilgili bir gözlemimde ; telaş. Sanırım insan ruh halini bazen telaşıyla belli ediyor.Oturmuş hayret ve sukunetle karşımdakini izliyorum. Yahu bu neyin telaşı diyorum. Koşturmaca,hızlı ve sürekli atılan kahkalar,sürekli her işe yetişme telaşı. Sanırım ben buradayım telaşı bu. Ha ha seni de yalnız bıraktım,keyfim yerinde,oh olsun telaşı. Ama dostlar ben bilirim ki aşırı davranışların altında hep başka şeyler yatar. Belki de bu hız,bu telaş aslında yapayalnız ve özentide olanın sen olduğunu gösteriyordur. Bekleyip görelim...

5 yorum:

Vladimir dedi ki...

Yıllarca emekle oluşturlan dostlukların kağıttan kuleler gibi bir anda unufak olabildiğine her görüşümde şaaşrım. Özellikle iyilik yaptığınız destek olduğunuz bir kimsenin bu iyiliğin altında kalmaktansa hepten sizinle olan geçmişini inkarı seçmesi artık beni eskisi kadar yaralmıyor (sanırım, bilmem, belki daha da hassas olabilirim şu ara)

AŞırı olan göstermelik hareketlerin ise altında başka başka kasıtlar, niyetler olduğu konusunda da katılıyorum size. Hayat gerçek dostlar çıkarsın hepimizin karşısına. Naif bir dilek biliyorum. Ama içten bir dilek.

emili dedi ki...

Vladimir ;

umarım dediğiniz gibi olur,buna ihtiyacımız var.

Angel dedi ki...

Kitapda Dikkatımı Ceken Tek Bı Cümle Var Oda Şu..

Edep Yâ Hû Edep Bugün Bir İyilik Yap !

Sevgiler :)

emili dedi ki...

Vesselam;

evet ben onu yazmayı unutmuşum :) Özellikle paranın üstüne yazılması ve o paranın elden ele dolaşan hikayesi çok güzeldi.

Angel dedi ki...

Evet Canımm Mukemmeldı :)