Kadınlar arası dostluk

Sanırım 5-6 sene öncesiydi. Karşı masamdaki kişi arkadaşlarından yakınıyor, yediği kazıkları anlatıyordu. Bense o zamanlar hayatımın en güzel günlerini yaşıyordum, bir çok arkadaşım vardı istediğim ortamı bulmuş. Kakara kikiri yapıp, bol bol geziyorduk. Ne kadar şanslıyım, bana şimdiye kadar kazık atan arkadaşım olmadı demiştim. Demek ki zamanı daha gelmemişmiş. En büyük kazığı o karşı masa attı o da ayrı bir mevzu.

Geçen gün arkadaşımın 14 yaşındaki kız yeğeni en iyi arkadaşından bahsederken o benim arkadaşım değil, kardeşim dedi. Bende tebessüm ederek, bu yaşlarda öyle oluyor ama büyüdükçe her şey değişiyor, arkadaşlıklar da değişiyor dedim. Bende hatırlıyorum hep beraber gezer, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Hatta akraba gezmesine bile arkadaşımı götürmüşlüğüm vardı. O arkadaşım bir gün, yaşlanınca birbirimizi göremeyeceğimizi ima etti. Ve ben ne kadar üzülmüştüm çünkü hiç aklıma görüşmeyeceğimiz gelmemişti. Hep her zaman görüşeceğimizi düşünmüştüm. O arkadaşım yıllar sonra yurt dışına gitti ve iletişimimiz zayıfladı. Geleceği önceden görebilmişti demek ki.

Sonra başka yakın arkadaşlarım oldu, sürtüşmeler başladı. Çünkü kadınlar arasında hep bir çekememezlik vardı. Derler ya kadından kadına arkadaş olmaz diye biraz doğru. İlla ki bir kıskançlık oluyor.

Benim gibi mesafe koyamayanlar için daha da sıkıcı bir durum bu. Ben ya hiç bir şeyimi anlatmam ya da ne var ne yok kendime bir şey saklamadan anlatırım. Ortam yoktur benim. Hep politik davranan, mesafeyi koruyan insanlara özenmişimdir. Zaman zaman yargılasam da bu davranışlarını, kendini koruma açısından doğru bir davranış olduğunu düşünüyorum.

34 yaşındayım ve hala insan ilişkilerinde bir formülüm yok, hala rayına oturtamadım, nasıl davranmam gerektiğini öğrenemedim ne yazık ki.