26 Eylül 2011 Pazartesi

Beni hayatının dışında tutmaya çalışan,yalnızlaştırmaya çalışan birinin bu kadar hayatımın içine girmesi arkadaşlarımın çoğunun ağzından onun adımı duymam tüylerimi diken diken ediyor. Hiç ummadığım insanların dudaklarında o ismi duyduğumda kafamı duvarlara vurasım geliyor... Bu gereksiz sanal samimiyetler midemi bulandırıyor, bir kere bile gerçek sohbeti olmayan insanların birbileriyle bu kadar canım,cicim,birtanemli konuşmalarına aklım ermiyor bir türlü. Yahu bende mi sorun var, ben sizi doğru düzgün tanıştırmadım bile nereden geliyor bu vıcık vıcık samimiyet. Şu hükümet bir güzellik yapıp facebook erişimini kapatsa en çok ben sevineceğim.

Off sevgili günlük içimi döktüm biraz olsun rahatladım.

Yalnız olmadığımı bilmekte güzel Bakınız

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Ahhh keşke kapansa şu lanet facebook.