Biliyorum canımı acıtmak için yapıyorsun bunları,her resmini benim göreceğimi bildiğin için koyuyorsun.O resimlerde yanındakine değil bana bakıyorsun.Gözlerinle -sensiz de gayet iyiyim mesajı vermeye çalışıyorsun.Ama olmuyor be.Ben seni bunlara kanmayacak kadar iyi tanıyorum.Birine tutunmadan ayakta kalamayacağını çok iyi biliyorum.İri bedenininin sadece görüntüden ibaret olduğunu,ufak bir üzüntü rüzgarında bile alabora olacağını gayet iyi biliyorum.İnsan ancak kendini kandırır,etrafındakiler sadece kanmış numarası yapar.
Evet canımı biraz acıtıyorsun ama bu acıma sen artık yanımda olmadığın için değil senin gibi birinin yanında nasıl olabildiğim için.Bir daha asla geri getiremeyeceğim kayıplarımı sende nasıl da umarsızca harcadığım için.Acınacak halinde kendi kayıplarıma acıyorum sadece.

Peki ben ne mi yapıyorum? Herkes gibi en iyi bildiğim şeyi yapmaya çalışıyorum.
Kendi kendime yaralarımı sarıyorum,küllerimdem doğuyorum hatta doğdum bile.Birine tutunarak hayatta kalmaya çalışmak yerine önce ayağa kalkıyorum,yaralarımı sarıyorum sonra hayata birlikte sarılacak birini bekliyorum.

Ve sana güzel bir şarkıyla bir kez daha veda ediyorum.

Ayrılık bir sarkı
Kimse dinlemeyecek
Aşk eski bir palavra
Artık burdan geçmeyecek
İnanmak bir yol
Kimse yurumeyecek

Hayır istemem bir baskasını
Yalnız da ayaga kalkabilirm
Hayır dokunma bir baskasına
Tutunmadan da ayaga kalkabilirim

Cem Adrian-Yalnız da ayağa kalkabilirim.