Hepimizin ya da genelleme yapmayayım çoğunluğumuzun derdi kendini mühim hissetmek değil mi? Özen gösterilen,sevilen,değer verilen,paylaşılamayan olmayı isteyen kaç kişiyiz.Erkekler de bu duygular bastırılmış,başka duygularla örtülmüş olabilir ama kadınlar arasında vardır böyle istekler.Bahsettiğim bir erkek tarafından bu şekilde hissettirilmek değil,hemcinslerimiz arasında bu duyguyu yaşamak.

Yakın saydığımız arkadaşımızların bizi yakın sayması hatta diğer arkadaşları arasında en özeli bulması,en özen gösterilen olmak.Etrafımda şahsımda dahil olarak bu duyguları gizli ya da gizleyemeyecek kadar acemi olarak isteyen çok arkadaşım var.Hele ki birbirini tanıyan kalabalık bir kadın grubu içindeyseniz durum daha da vahimleşiyor.Kıskanmalar,ihmal edildiğini düşünmeler alıp başını gidiyor.Sürekli kıyaslama durumunda bulabiliyorsunuz kendinizi ve diğerlerini.Düşünmemek,akışına bırakmak en iyisi her zaman ki gibi,ama her durumda olamıyor bu düşünce tarzı.Eninde sonunda o kaçtığınız,içinde bulunmayı kendinize yakıştıramadığınız duygu ruhunuzu ele geçiriyor.En sevilen,en özen gösterilen olmak.Belki de bunları isteyecek kadar yakın olmamalıyız kimseyle.Karşı tarafla her zaman az da olsa bir mesafe barındırmalıyız.